فؤاد حداد

مسحراتى فى الطريق الصعبمنقراتى و كل دقه بقلبإحنا الشعبالمصرى أول سيرة الإنساناحنا من صخر العزيق والصبرواحنا من طل وندى المواويلزى ما اتعود علينا النيلزى ما اتعود علينا العطشيمكن خطأنا فى الزمان الطويلكان من سبيل الرحمه والحنيهيصعب علينا فى يوم نفارق عيالناوماجاش فى بالنا
زى العرق‏:‏ الدم يبنى البيوتيا اللى الشقا من ست آلاف حبنااللى يزرع واللى يصنع خير بيعرف ربناواللى يعدل فى نصيب اليتيمه يعرف ربناواللى بينوّر طريق المدينه يعرف ربناواللى يضرب فى قلوب الأعادى يعرف ربناسجدت لله الكريم الهادىوالمشى طاب لى
والدق على طبلى

مسحراتى من جنود
الأرضمنقراتى كل دقه بفرضأطلب غنايا زى أب ضناهالقدس لاحت فى الطريق حاضناهيا رب علمنى العطش والجوعواجعل لعينى دموع
واجعل لقلبى ضلوع
واجعلنى صوت
الشهيد
فى النبض والتنهيد
شريان فلسطينى شجر مزروعفى الأرض جدر وفى الليالى فروعيسمعنى خال فى كل بلده وعمجرح الملاجىء عمره ما يتلمتفنى الليالى ولا يبور الدمولا طيارات الأمريكان تمنعالنور من المصنع
ولا كل ريف تحت السما يسمعطير الحمام يسجع
ولا ابن إنسان الأمل يرضعولا ليل شجاع يولد نهار أشجعولابد يوم أرجع
ويمد فى كل العرب حبلىالمشى طاب لى
والدق على طبلى

مســحـراتى يا
مؤمنينمـنـقـراتى مد الأنينالله على رعشة الحنينعمره ما كان الأمل ضنينيا قدس نوارة السنينكأن عينى فى ميتمىيا قدس ما يحتمل دمىالا أشوفك وأرتمىوأبوس ترابك المريمىأبوىَ وابنى على فمىما اتوهش يا قدس فى المطاليا عاصره مهجة الرجالسقاكِ من دمعته الهلاليا قدس يا سبحة الشقاالأعمى فى سجدتك رأىوالفجر من صخرتك سقىيا قدس تتفجر الجراحوالصبر حرب وأيوب صلاحيا أخت من مكه والبطاحقلبى انضرب للعرب وصاحلابد من فتح فى الصباحالمشى طاب لى

والدق على طبلى
ناس كانوا قبلى
قالوا
فى الأمثال:
"الرجل تدب مطـرح ماتحب"
* * *
وانا صنعتى مســحـراتى فى
البلد جوالحبيت ودبيت كما العاشق ليالى طوالوكل شبر وحته من بلدى
حته من كبدى
حته من موال
لما تقول أجمل ما فى الدنيا، الميه للعطشان
يعرفوك
عربى
أما للراوى ريحة البرتقان فى مداخل يافا
يعرفوك عربى
لما تقول ابنى
اتولد لاجئ
يعرفوك عربى
لما تقول يا رب
يعرفوك عربى
لما تباشر جهادك،
ترمى أوتادك
فى قلب دابح ولادك
يعرفوك عربى